Deze week was de eerste avond waarop we als deelnemers van de Muskathlon naar de Filipijnen bij elkaar kwamen. Even checken wie er allemaal mee gaan! Tof om te zien dat er zoveel zijn die zich voor hetzelfde land willen inzetten en dat je zo met elkaar veel impact kan hebben.
Naast heel veel algemene praktische zaken werd het verhaal waarom we het doen ook naar voren gebracht. Het verhaal van armoede kent zulke duistere kanten dat ik nog meer gebrand ben om hiervoor aan de slag te gaan. Vaak denk ik bij hulp aan arme kinderen aan eten, kleding, onderdak en onderwijs. Maar de hulp gaat dieper dan dat. Het gaat ook, of misschien wel meer om gekend, geliefd en beschermd te zijn. Wat naar voren kwam in de verhalen is dat armoede net zo werkt als verslavingen aan alcohol en drugs wat de liefde dooft en plaats laat maken voor mishandeling en verwaarlozing. Dit is echt heftig om te horen. De ouders en de kinderen kennen geen liefde en geborgenheid en dit gaat al van generatie of generatie door.
Help je mee om hier verandering in te brengen?
